Bu kitap, otomatik pilottan cikip yasamin özüne varma cagrisidir.

Kirmizi isikta durdugumda oldu.
Arabanin icinde, gecenin sessizliginde...
Aniden sarsildim. Uykuya dalarken düsüyormus gibi degil, yasamin ta kendisine carpmis gibiydim.
O an, gercekten yasadigimi hissettim.
Cogu insan otomatik pilottadir. Soluk alir ama fark etmez, yürür ama gitmez. Oysa farkindalik, varligimizi bütün hücrelerimizle duyumsamak; damarlarimizdaki kani bir caglayan gibi hissetmektir.
Diskodan eve dönerken karsidan karsiya gecen genc bir kiz gördüm. O sakin bakislari, belki de bir daha asla görmeyecegim bir yabancinin gözlerinde yankilandi.
Ardindan gecenin icinde süzülen bir kedi...
Ve sonra...
Kendime carptim.
Kendimle bütünlestim.
Bu kitap, o kirmizi isikta baslayan icsel bir uyanisin hikayesi.