Karl Rahner, Katolik dünyasina XX. yy.da damgasini vurmus olan teologlardan biridir. Diger dinlere inananlar konusundaki tavri ile II. Vatikan Konsilinin karakterini belirleyen Rahner, kapsayici yaklasimin mimari olarak görülmektedir. Diger dinlere inananlari anonim Hiristiyanlar olarak isimlendiren Rahner, bu insanlarin kurtulusa ermesinin Isa Mesihin inayeti araciligiy-la mümkün oldugunu belirtmistir. Ayni zamanda Yeni Teoloji Hareketinin savunucularindan olan Rahner, Katolik Kilisesine karsi elestiriler yöneltmis ve kilisenin bozulma yolunda oldugu-nu ifade etmistir. Bu bozulmadan ise patristik dönemin eserleri ile kurtulunabilecegini belirtmistir.
Arastirmamizda son yüzyil teologlarindan Karl Rahnerin kilise, vahiy ve kurtulus konulari hakkinda ne tür fikirlere sahip oldugu ve bunlarin kaynaklari ortaya konulmustur. Kilise Babalarindan Clement, Tertullian, Origen ve Augustinusun kilise, vahiy ve kurtulus konularindaki görüsleri incelenmistir. Rahner ile ayni dönemde yasamis olan Henri de Lubac, Yves Congar, Edward Schillebeckx ve Hans Küngün de Rahner ile ortak olan ve olma-yan fikirleri ortaya konulmustur.
