Insanin en gec ya da hic taniyamadigi kisi kendisidir. Beden zihnin uzantisidir. Biz bu dünyaya kendimizi, zihnimizdeki duygu ve düsüncelerimiz kadar dahil ederiz. Daha radikal bir bakis acisi icin duygu ve düsüncelerimizi tanimamiz ve zihnimizin kaptani olmamiz gerekiyor. Kaptani olamadigimiz zihnimiz maalesef akintiya teslim oluyor. Oysaki hayat; affedebildiginde, güzel sevdiginde, özgürlügün büyüsünü bozdugunda, kendini fark edip ve kendine inandiginda baslar. Neyi biriktirdigini fark et güzel insan. Hayat, zayif yanlarimizdan ya da asiriliklarimizdan yakalar bizi. Hepimiz kalbimizdeki sirlar ve diger biriktirdiklerimiz kadar variz bu hayatta. Ne derler bilirsiniz; Herkes kalbinin ekmegini yer. Bu kitabin, kalplerinize dokunmasi ve sizlere yeni bir farkindalik ve bakis acisi kazandirmasina vesile olmasi dilegi ile...