Bu eser, Tahirül-Mevlevnin sairlerin sultani Bak ile ilgili kaleme aldigi üc risaleyi bir araya getiriyor Baknin Sünbül Kasidesi ve Serhi, Baknin Kann Süleyman Hakkindaki Mersiyesi ve Bakye Dair.
Mütevazi bir ailenin cocugu ve serrac ciragi iken sahs gayreti ile kazaskerlige kadar yükselen Baknin sanatinin ve hayatinin safhalarina sekil veren en önemli vasfi belki de sahip oldugu zekasi ve Allah vergisi liyakatiydi. Bak acik tabiatli, suh, sen, zarif ve nüktedandi. Tabiatinin bir diger yönüne baktigimizda ise zekasinin mükafatini ya da karsiligini gördügüne ikna olamamis bir Bak ile karsilasiriz. Resmi mevkilere büyük önem vererek, bir memur ihtirasina kapilmasi, ömrünün sonunda da olsa mevki hirsindan kurtulamamasi da onun tabiatinin bir parcasiydi.
Bak Hakkinda Üc Risale, Tahirül-Mevlevnin Keske eski eserleri anlayabilenler, anladiklari kadar anlatmaya calissalar temennisinin kendisini tarafindan gerceklestirilme cabasidir. Daha önceki risalelerinde de bilindigi kadar okunmayan ve anlasilmayan sair ve siirleri anlasilir hale getirme cabasi icerisinde olan Tahirül-Mevlev, toplum ve daha büyük ölcüde gencler ile Osmanli devirlerinin sanat eserleri arasindaki bagin gittikce zayifladigini hatta kopma noktasina vardigini düsünür. Cünkü daha birkac sene gecince divanlarin mündericati, genclere karsi Dikilitasin üstündeki hiyeroglif yazilar gibi görünecek ve onlari anlayabilmek müstesriklerin izahina ihtiyac gösterecektir.
Bak, Osmanlinin muhtesem zamanlarinda rebabindan dökülen ilah seslerle kulaklari doldururken vefat ettiginde kendisi icin asil sanat ve hayatin insanlarin hafizalarinda sesinin ve misralarinin pariltilarinin aksetmesi oldugunu düsünüyordu. Onun icin Bak kalan bu kubbede hos bir sada idi. Tahirül-Mevlevnin bu üc risalesi Padisah-i mülk-i suhan Baknin kubbede kalan hos sadasini cogaltmak ve daha cok duyulmasini saglamak cabasi olarak da okunabilir.
