Yalniziz, kabul et... O cok sevdigin kedin de bir gün terk edecek seni. Hatta o en cok sevdigin sarkin da baskalarinin olacak, baskalari icin calacak, baskalarinin anisi olacak. Yalniziz, kabul et... Tipki kimsesizler mezarligindaki unutulmus bir mezar gibi yalniziz. Kendinden eksilip, baskasini tamamlamak icin sarf ettigin cabanin bir gün hicbir anlami kalmadigini gördügünde Degmezmis kelimesinin agirliginin altinda kalacak, ezilip gittiginde anlayacaksin sokaktaki it kadar yalniz oldugunu. Yalniziz, kabul et. Yalniziz, kendimizden kacacak kadar. Yalniziz, kendimize sigamayacak kadar...