Türk Müziginin Cok Seslendirilmesinde Tonal Armoni Kitap Aciklamasi Türk müzigi ve cokseslilik, özellikle Cumhuriyetin ilk yillarindan beri ciddi olarak ele alinmis konulardir. Kaldi ki ilk dönem bestecilerimiz bu alanda cok güzel örnekler, eserler vermislerdir. Bestecilerimiz isin kuramsal boyutundan daha cok uygulama boyutuyla ilgilenmislerdir. Kemal Ilerici bu konusa dörtlü armoni iddiasi ile ortaya cikmis ve dörtlü akorlarin sistematik kullanimiyla Türk müziginin armonilenmesinin kitabini yazmistir. Bazi yönleriyle iyi bir calisma olsa da genis bir kitlede ilgi görmemistir. Kaldi ki Ilerici yeni bir sey de bulmamistir. Sadece makam dizilerinin sesleri üzerine kurguladigi dörtlü akorlari armonisinde kullanmistir. Bahadir Cokamayin calismasini ayrintili bir sekilde tetkik ettim. Calismada yöntem ve metot olarak Ilericininkine benzer yanlar olsa da konuyu bir adim daha ileri tasiyarak, tonal armoniyle yapilan cokseslilik uygulamalarina daha sistematik ve kuramsal bir bakis acisi getirmistir. Türk müzigi ve cokseslilik konularinda daha önce kompozisyon ve icra calismalari yapmis biri olarak söylemeliyim ki Bahadirin calismasi Türk müzigi egitimi camiasina ve hayatina yeni bir soluk getirecektir.