Sag bastan sayiyorum. Bir. Tekrar sayiyorum. Yine bir. Carpiyorum. Bölüyorum. Bir. Etkisiz eleman. Her türlü bir oluyorum. Iki edemiyorum. Evin her yerini ariyorum ikiyi bulmak icin. Mutfaga yönelecek oluyorum, salona, yok diyorum. Calisma odasina giriyorum. Kitap okudugu tekli koltugun arkasina bakiyorum. Sonra altina. Ayrac olmak istemistir belki diye her kitabi tek tek araliyorum. Halinin altini, süpürdüklerimi kontrol ediyorum. Yok. Usulca calisma masasina yaklasiyorum. Ürkütmek istemiyorum. Masanin üzerinde yarim kalmis bir fincan kahve. Kahvenin üzerinde küften bir cift göz. Yosun rengi. Katilasmis

Süreyya Deniz Özceylan, ilk öykü kitabi Hal Bu Kide, kendilerine acmaya calistiklari kücük bir alanin icinde sikisip kalan cocuklari, kadinlari, erkekleri ve onlarin hallerinin öykülerini anlatiyor. Toplumun cesitli kesimlerinde yasayan bireyleri kendine özgü diliyle mercek altina aliyor.

Halbuki her sey baska türlü olabilir miydi