Hirpalanmis bir ömrün agirligini tasiyan eski bir masa ve etrafinda birbirine hic benzemeyen dört kadin Rüzgarla iceriye dolan Istanbulun süsledigi kadinlar ilk kez bir araya gelip gecmislerini, sevinclerini, hüzünlerini, acilarini, mutluluklarini masaya yatiriyor.
Ögleden aksama uzanan yüzlesmede, herkes kendini anlatirken aslinda yasananlarin nasil da ortak oldugu ortaya cikiyor.
Dilvin Gercek, bir kadinin yas dönümlerini bir masanin etrafinda toplarken her kadinin aslinda bircok kadindan olustugunu vurguluyor.
