Bin dört yüz yil önce, yüregi kuraklasmis bir toplumun üzerine saganak bir yagmur bas-ladi. Bu yagmur adalet, ahlak, sefkat, merhamet ve özgürlük yagmuruydu. Bir tarafta insana uygulanan zulüm doruk noktasina ulasirken, bir tarafta da insana verilecek degerin en güzel ifadesi onun yasantisinda hayat buluyordu. O, cesareti ve zekasiyla icinde yasadigi toplumun gönlünü fethetmis, hosgörüsüyle yüreklere taht kurmustu. Kadinlarin ve kiz cocuklarinin hakir görüldügü bir dönemde aile hayatinda onlara verdigi kiymet ve gösterdigi nezaketle, önderligin en güzel örneklerini sergilemisti. O, yasadigi toplumun bagrindan filizlenen bir degerdi. Onun ticareti güvenle yogrulmustu. Bu güven, cömertligi ve alcakgönüllülügü ile komsulugunda da kendini göstermisti. Cünkü o, komsusu acken kendisi asla tok yatmazdi. O, kullugu, hayatinin merkezine koymustu. O, geceleri kiyama, gündüzleri de siyama oruca önem verirdi. Salih amelleri, hayatin her alanini kusatmisti. Amel hayati da bir bütünlük ve uyum icindeydi
