... her despotizmde mutlaka oldugu gibi, bu tür düzenlerin savunuculari, hasimlarinin hesabini görmek icin hukuku bir karikatüre dönüstürürler. Elbette hukuk hep bir sosyal yapilanmanin hukukudur, otonom degil heteronomdur. Tarih boyunca esitsizliklerin üstüne oturur. Ancak baski dönemlerinde bu esitsizlikler gizlenemez olur. Hukuk genelde ondan beklenen görece otonomiyi bütünüyle kaybeder, mesruiyet perdesi ardindaki güc ve siddet tüm ciplakligiyla öne cikar. O zaman yargilama da, sayisiz örnegi tarihte görüldügü gibi, savunma imkaninin pervasizca yok edildigi, usulsüzlügün cirkince sirittigi bir sürec olur Bedensel-zihinsel özerkligi tehdit sayan bir cikarcilik, gaddarlik, budalalik ve bilgisizlik karisimi; sözde yüce amaclar adina, ama asla tekil yarar adina degil...