Ben dogustan belli olan bir öz cercevesinde, kendi dogasi neyse, ona sadik kalarak gelisecek bir varlik degildir. O bir özden cok, bir potansiyeller manzumesidir ve olasiliklardan hangisinin ne zaman baskin cikacagi dissal sartlara göre sürekli degisir. Ben bir uzlasimcidir. Öteki ile her daim pazarlik halindedir ve bu pazarlik yasamin her günü yeniden baslar. Dinmez bir iliski icerisinde ben ötekileri, ötekiler beni etkiler. Fakat ötekilerden ve benden olusan toplumda ben tek, ötekiler sayisizdir. Bu asimetrik iliskide benin ötekiler ve kendisi üzerindeki etkisi geride kalir. O, dogusundan itibaren ötekinin gözetiminde, denetiminde ve danismanliginda serpilir. Her gün yeniden insa edilen bir kurgu olan ben, büyük oranda öteki tarafindan belirlenir. Rimbaudnun söyledigi gibi, ben, bir ötekidir.