Neyi ya da kimi sevdim
Aglayabilen insanlari sevdim. Bahar sabahlari dünyaya yayilan kokuyu, yagmurdan sonra kokan topragi, kuyulari, oyunlara alinmayan cocuklari, yalnizlastirilan insanlari, put kiricilari, Mezar-i Serifi, Üsküpü, Medineyi, bozkiri ve bozkirda acan o kimseye minnet etmeyen cicekleri...
Belki de sadece kabaligi sevmedim. Her türlü kabaligi. Ve öyküler beni tüm kabaliklara karsi koruyan zirhlardi. Gördügüm her kabalik sonrasi, cekilip odama, zirhlar yaptim; delik desik olmus zirhlar. Ve anladim, dünyaya gelen herkes saldiriya ugramiyormus.
Öykülerden bir siginak yapiyorum ve bir gün siginaga gömecekler beni. Gülümseyecegim.
