Suyun üzerinde tas sektiren bir cocuktur yazar. Ayni heyecani yasar, ayni neseyi kelimelerinde duyar. Yüzündeki
gülücükler, yeni sagilan süt sicakliginda sarar sarmalar onu. Yazmasa olmaz artik O cocugun heyecanini,
nesesini, gülücügünü gücü yettigi kadar hapseder sözcüklere, sayfalara. Bize düsense cocukla heyecanlanan,
neselenen yazarin bu duygularina ortak olmak, oradan insana varmak
Yazar, Tanri belki de insanlarin ortaya cikardigi kötülügü ve bin türlü belayi yine insanlar araciligiyla yok etmek
istiyordur. düsüncesiyle kendini ortaya atar. Bir havari kesilir. Tek silahi kalemidir.
Bazen aklini yillar yillar önce sallandigi o renkli salincaga bindirir de gidip gitmeme, affedip affetmeme
arasinda salinir durur kalem. Salindikca hikaye genisler, satirlarinin arasindan yüreginize sizar.
Bazen yagan yagmur temizler tüm ölü bedenleri diyerek savasa ve tüm haksizliklara karsi kalemini saha
kaldirir, isyan eder.
Bazen bilmek ve ögrenmek istegi ile adimini koskocaman bir bosluga atmaktan da cekinmez. Atesin ne
oldugunu anlamak icin kendini atese atan bir kelebek misali. Bilmek ve ögrenmek aski
Onca dogum sancilarindan sonra bir araya gelen bu hikayeler, yazarinin ilk göz agrisidir ve okuyucusunu bekler.
Yolunun ve bahtinin acik olmasi, gercek okuyucularini bulmasi umuduyla
Size iyi gelecek insanlar her zaman baska yerdedirler. Elhak, haklidir yazar. Ancak size iyi gelecek kitaplarin
her zaman yani basinizda oldugunu unutmamaniz dilegiyle