Macellan 1520de gemileriyle Tierra del Fuegonun kivrimli kanallarinda yol alir, Atlantikden Pasifike gecmeye cabalarken civarda yasayan yerliler, ilk kez gördükleri devasa gemilerdeki insanlari belki korkutmak, belki gönülden hos geldiniz demek icin tepelerde atesler yakti. Güney Amerikanin bin parcali güneyi, zaman icinde böyle aldi adini. Atesler coktan söndü o tepelerde. Ancak zorbaliklar, katliamlar ve el koymalar modern zamanlara kadar devam etti.
Francisco Coloane, toplu eserlerinin ücüncü cildini olusturan öykü derlemesinde okurunu Ates Topraklarinin; dondurucu sogugu, asilmaz daglari, kivrim kivrim kanallari ve sonsuz düzlüklerine sinen hüznüne... o sonsuz gecmisten beri hic degismemis gibi duran cografyaya hükmetmeye cabalayan insanlarin birbirinden karanlik ruhlarina inmeye davet ediyor.
Coloane; Jules Verne, Herman Melville, Jack London ve Joseph Conrad geleneginin mirascisi olarak günümüze büyük bir deniz feneri gibi kesintisiz ve cömertce gönderiyor isiklarini.
Francisco Coloaneyi tam olarak kucaklayabilmek icin bir nehir kadar uzun kollarin olmali... Ya da sakallari hafif hafif ucusturan bir rüzgar esintisi Bunlardan hic biri yoksa, onun karsisina oturun ve soracaginiz sorunuzu zihninizde tekrar bir evirip cevirin. Ama eminim, sonucta Francisco ile bir sise sarap icmis ve meseleyi mutlulukla baska bir tarihe ertelemis olacaksiniz. Pablo Neruda
