Tolstoy bu kisa romanda, ölüme giden bir adamin yasamis oldugu hayatla hesaplasmasini anlatir. Kirk bes yasinda, bir Yüksek Mahkeme üyesi olan ve yasadigi hayatin, yasamasi gereken hayat olduguna inanan Ivan Ilyic, hasta yataginda aci icinde kivranirken bunun dogru olup olmadigini kendine sorar. Insan, hayati boyunca yasamin bir sonu oldugu düsüncesini aklindan uzaklastirir, günlerini hic ölmeyecekmis gibi gecirmeyi tercih eder. Bu nedenle de ölümle karsilastiginda, yanlislarini düzeltme firsatini da kacirmis olur ve kendisiyle umutsuz bir hesaplasmaya girer. Yazarin bu yapiti, bize kendi yasamimizi, dogru olan hayati yasayip yasamadigimizi düsündürtüyor