Yasamda sürekli huy ve karakter degistiren insanlara bakildiginda Vali Nezih Beyin tipki meczuplar gibi basit bir kisiligi muhafaza etmesi sizce de anlamli degil mi Hepimiz degiskenlik gösteren insanlara kizariz ama heykel gibi sabit bir adami niye yadirgiyoruz Belli ki Vali Nezih Bey, bu dünyaya bir tipi tasimak ve onu degistirmeden seyahate cikmak icin gönderilmisti. Ya da kim bilir Oblomovun Rusyaya bulasan ve ortaligi kasip kavuran tembelligi ve kehaneti rüzgarin yuvarladigi ve nerede duracagi belli olmayan kurumus bir diken topu yeniden dirilis bitkisi gibi bir kez daha sinir disina cikmayi basarmisti.
Hicbir zaman dünyanin islerini ögrenememesi ve dünya acemiligi onu insanlarin gözünde bir hayal, bir rüya gibi ucucu mesafede tutarak, üzerine sihirli tozlar serperek yiginlarin icinden cekip almis, ruhun ait oldugu ve özledigi gercek yüksekliklerde gezdirmisti.
Heykel gibi sabit, tembel, eylemsiz bir adami kabullenmek kolay midir Dünyanin cilginlar gibi devinimine karsi adeta bir tasa dönüsen, duran, durmakla kendini var eden bir adam icin Ne kadar da siradan birisi diyebilir miyiz Bu, elbette hepimizi biraz zorlayacaktir. Ancak bu dünyada Oblomovun soyundan gelen birkac nadir adam bulabiliriz. Vali Nezih Bey, o adamlardan biri. Onun hayati zaman gectikce daha fazla duruyor, en sonunda bütün bütün bir hareketsizligin icerisine atiliyor. Yazarin da dedigi gibi Vali Nezih Bey, bu dünyaya bir tipi tasimak ve onu hic degistirmeden seyahate cikmak icin gelmis olabilir miydi Bu roman, metinlerarasi bir roman Oblomovu taklit etmiyor, onu yeniden kurgu sahnesine cikariyor. Oblomov yeniden doguyor, dönüyor, sahnede bir kez daha var oluyor