Bir cizginin var olabilmesi icin, öncelikle o cizginin asilmis olmasi gerekir.

Michael J. Seidlinger, 20. yüzyilin en önemli edebiyat klasiklerinden birini 21. yüzyila uyarlama cesareti gösteriyor. Seidlingerin bu oldukca carpici uyarlamasinda Albert Camusnün cevresinden kopuk ve yabani, insanlarla baglanti kurabilme yeteneginden yoksun anti kahramani Meursault, internet jenerasyonu icin mükemmel bir metafor olarak yeniden hayat buluyor. Ahlaki anlamda oradan oraya savrulan, internetteki paylasimlarina yapilan yorumlardan ve bu yorumlar üzerine yaptigi yorumlardan olusan bir sarmaldan baska hemen her seye duyarsiz Zachary Weinham, kendini barda tanistigi Riosun seytani entrikasinin icinde buluyor.

Sosyal kopuklugu mu, göz göre göre oyuna getirilmesine razi olmasinin nedeni, yoksa öz yikimcilik arzusu mu, söylemesi zor. Bir cinayet isleniyor. Arkadaslari ve cevresindeki herkes tarafindan dislanan ve nasil bir belaya bulastigindan emin olamayan Zachary, toplumla ve kendi deger yargilariyla yüzlesme yoluna gidiyor. Ama kacacak bir yer bulmak hala...