Liya Lu, Pelin Özerin 2004-2021 yillari arasinda yazdigi siirlerden genis bir kesiti dört bölüm halinde bulusturuyor. En eski masala, aska, baslayana ve bitene, lekesi aya vurdugunda kendini ele veren yalnizliga yazilmis, büyük uzay ciceginin ten hamurundan dogacagina inanan bir siir. Liya Luda Pelin Özer, göklerin sir yurduna, hic kimseye ait olmayan yere, dag sularinin isligini bilen kuslarin hafizasindan gecerek varilacagini fisildiyor bir kez daha. Liya Lu, harflerin taslara denk oldugu Tanri yazinda zamanin citirtisini, seslerin sarkili akisini duymus bir yaziya götürüyor bizi. Siir Asinasi oldugumuz acinin mürekkebi; kabuk baglasa da baglamasa da
