Cuma gecesi, her hangi bir cuma gecesi, saat gece bire gelirken yollarda kimsecikler yoktu. Eoka, camdan kafasini uzatmis bakinirken kombisiz evlere dagitilan kalitesiz kömürün kokusuyla irkilip cami kapatip, televizyon karsisinda basladigi yarim kalan sekerlemeye tekrar baslayabilirim umuduyla montajini bir basina yaptigi koltuguna oturdu. Tekrar baslayabilmen söz konusu dahi olamaz, hep yeni bir yerden apansiz yakalandigin düsüncelerden korkarsin. Korkuyla karisik, beklenmeyen misafirin tedirginligini yasar, buyur iceriye gec dersin. Zil caldi