Her sey olmak isterken hicbir sey olamayan, gün gün, adim adim hem servetini hem kendini tüketen bir adamin, Osmanin hikayesi bu roman.
Pahali markalarin, lüks yasamin gösterisine dalip bir kültürün, bir sinifin yok olusunu, kendileri de o kültürle birlikte yok olmalarina ragmen fark edemeyen bir kusagin carpici hayatini anlatiyor Ayfer Tunc.
Müzik stüdyolarindan, araba galerilerinden, marinalardan gecip kapak kizlarinin sert gercekligine carpan... bir hafriyat kamyonunun gece yarisi yapayalniz bir adama carptigi gibi carpan bir hikaye.
Osman, uzun bir döneme yayilan essiz kurgusuyla edebiyatimizin en görkemli eserlerinden biri olmaya aday.
Kapak Kizini ve Yesil Peri Gecesini dinledik.
Simdi söz sirasi Osmanda...
Bugün ayin kaci, günlerden ne, berbat pansiyonlarin berbat odalarinda cile doldurdugum kacinci gün, bilmiyorum. Zaman bir yerde koptu gitti, geceyle gündüzü ayirt etmem bile zaman aliyor artik, zaten bir önemi de yok. Bes parasizim, perisan haldeyim. Yarin ne yapacagim, nasil sürecek bu yasam, bilmiyorum. Allahim ben bu hale nasil geldim Düstügüm bu halin sorumlusu kim
