Yine devirdik bir kitabi, iyisiyle kötüsüyle. Yine anlattik sana dair icimizde sese dönüsenleri tek tek ve yine eksik kaldik biraz...
Sen Unatinda, kücük bir zerreyim ben hala.
Bir ic kanamayla es zamanli olarak seninle yan yana geldigimizde ya da yaralarimizi ifsa etmeye cekinir oldugumuzda, bitti aslinda her sey...
Yek, dü, se, cehar, penc, ses...
Zar atildi yukaridan, alti günde yaratildi her ne varsa... Kaderi belirledi zar. Kirildi sonra, evrenin de mükemmeliyeti...
Ve ben seni yedinci günden beridir seviyorum.
Evren bir yana sen bir yana benim icin...
Shakespeare den biraz farkli olarak; senin olmak ya da olmamak, iste bütün mesele bu...
Bir gün ayni cümlenin iki öznesi olana dek, kalemim senin.
Ellerim senin... Aman sus acik etme kendini, sirrina kimse ermesin
Yine getir gözlerini satirlarima ne olur, ben seni en son ana dek bu sayfalarda beklerim...
