Borc
Hafif bir esintide boynunu büken narin papatya olamadim ben
Firtinada bile sapasaglam duran cinar oldum
Eline gülün dikeni battiginda dünyayi ayagi kaldiran olamadim
Icime kadar desilip ah bile demeyen oldum
Ayakkabisinin topugu kirilsa oturup aglayanlardan olmadim
Ayagimi kirip yürüyemez ettiklerinde, kendime dayanip kalkan oldum
Gözüne duman kacsa aglayanlardan olmadim
Disariya dökmedigi bir damla yasi, icine irmaklar gibi akitan oldum
Ben sana hic simarmadim hayat,
Simarttiklarindan alacagin var
Bana borcun.
