Ne yasadigina yandim senin
Ne de yasadigim sensizlik
Kalbine gömdüm
Gömülmesi gerek ne varsa
Tilsimini yitirdiginde sahip oldugun cirkinlikler
Öylece ölüverdin ellerimde
Ellerin kadar güzel ve sira disiydi öksüzlügüm
Ben kirilan cam parcalariydim
Dudaklarini keserek döküldüm
Adini onur koydum yaptiklarimin, aglayamadim
Ben asklarimi kagit gemilerde yüzdürdüm
Kura Nehrinin en tenha yarinda
Bir ölmek icin gecerdim
Göz alabildigine ela ve genis gözlerinden
Bir de sevismek
Sakaklarinda sevdalandim sana
Sen yoktun yatagimda
Ölmeni
Bir sigara gibi sönmeni
Yoklugunun tadini sevmek istedim belki
Basaramadim
Dedim ya ne yasadigina yandim senin
Ne de yasadigim sensizlik
Aklim dedigim sahiplendigim
Ben senin ellerin ve gövdenim
Ve bir bütüne calan iki ayriyiz biz seninle
Ne resmettim seni eflatun tonlarinda
Ne de resmettiklerinin olmak istedigiydim
Ben senin
Ben senin
En büyük yenilgindim
Yenildigini kabullenmedigin