Samatya, denizi ile baglantisini kesen sahil yoluna, bostanlarina saldiran beton yapilara, adini unutturma cabalarina, gidip de dönmeyenlerine ragmen zamana elinden geldigince direndi, direniyor. Meydaniyla, tarihi eserleriyle ve hic büyümeden yaslanan insanlariyla Yariscilariyla Onlar bir ara nasilsa, 24. Nolu Ganyan Bayiinden baslarini uzatip disariya baktiklarinda, hayatin sonbaharinin geldigine sasar kalirlardi. Kis, cogunu zamanin icinden cekip aldi. Hattat Osman agabey, manav Recep, Zeynel, Doktor, Ceyhun, Minas, Profesör Kevork, Ünal, Karanimo, Poldi ve daha niceleri, sahici iki cennetin, Kosunun ve Samatyanin unutulmaz müptezellerine alcakgönüllü bir armagan bu...
Kosucu kosuyu aska tercih edecek, dünyadaki son kisidir. Ask var mi yok mu, bilinmez, ama kosu vardir, hem de söyle elle tutulacak bir uzaklikta, bayide degilse, trenle yarim saat uzakta sana kucagini acip bekler.
Demek kocasi -ya da nisanlisi, sevgilisi, neyse ne- sahici bir at yariscisi olan kadin, ici en rahat kadindir; yani kosu süreleri boyunca tabii...