Gilles Deleuzeün edebiyat ile yasam arasindaki bagi ele alan yazilarini biraraya getirdigi Kritik ve Klinikin Ingilizce baskisinda cevirmenin önsözü olarak yayimlanan bu metin Deleuze felsefesinin eksenlerini, bu eksenlerin yaratici coklugunu kavramak bakimindan kilit bir rol üstleniyor. Deleuzeün Kritik ve Klinik projesinin altinda yatan temel fikrin, yazarlarin ve sanatcilarin hekimler ve klinisyenler gibi uzman semptomatolojistler olarak görülebilecegi oldugunu ileri süren Smith, kritik ile klinigin kesistigi noktalari isaretleyerek saf ickin yasama acilan yollarin haritalarini cikariyor Üslup büyük yazarlarda her zaman bir yasam üslübudur. Bir yasam imkani, bir varolus bicimi icat etmektir. Edebiyat bir sagliktir.
Kötü yahut hastalikli yasam, yasami kendi hastaliginin penceresinden yargilayip daha yüce degerler ugruna onu kiymetsizlestiren tükenmis ve yozlastirici bir varolus kipidir. Iyi yahut saglikli yasam ise, tam tersine, karsilastigi kuvvetlere göre kendini dönüstürebilen, yasama gücünü hep arttiran, her daim yeni yasam olanaklari acan bereketli ve yükselten bir varolus bicimi ya da yasam kipidir. Deleuzee göre her edebi calisma bir yasam tarzi, bir yasam bicimi ifade eder ve hem kritik hem klinik acidan degerlendirilmelidir.
