Ilk insandan günümüze kadar bircok yazar, aydin, gazeteci, politikaci, toplumun her kesiminden insanlar farkli sebeplerle sürgün yasamistir. Sürgün kavramina yüklenen anlam ise, kisilerin bakis acisina göre degismistir. Tarih sürecte, topluca yaptirilan göclerin bir kismi da sürgün olarak kabul edilmistir.
Toplu olan sürgünlerin disinda dünya tarihinde bircok düsünür de bireysel sürgün yasamistir. Dünya tarihine genel olarak bakildiginda hemen hemen bütün milletlerde sürgün edilen aydinlarla karsilasiriz. Sürgün cezasi uygulamayan tek bir millet ve devlet yok gibidir.
Uzun tarih sürecte bunlar yasanip tarih kitaplarinda yerlerini aldigi gibi, insan hayatinin aynasi ve yansimasi olarak bilinen romanlarda da ayni konular dile getirilmistir.
Bu calismada Türk romaninda sürgün temasi üzerinde durulmustur. Türk romaninda sürgüne gönderme nedenleri arasinda siyasi suclar, kanunlari ihlal ve itaatsizlik, saray entrikalari, padisaha veya yönetime muhalefet, hafiyelerin suiistimalleri, sürgüne gönderilenlerin rakiplerince kiskanilmasi, gayri ahlaki tutum ve davranislar yer bulur.
Ayrica kendini sürgün kabul edenlerin ruh halleri, sürgün yapilan yerler, sürgün öncesinde, sirasinda ve sonrasinda yasananlar, yakinlari sürgün edilenler ve bizzat sürgün edilenlerin yasadiklari, yolcu edenlerin tepkileri, sürgün yolculugu sirasinda yasananlar, sürgünlerin gittikleri yerlerdeki yasamlari, asklari, tanistiklari insanlar, sürgünden dönenler, sürgünden dönenlerin karsilanmasi gibi sürgüne dair bircok asama Türk romanindan hareketle ele alinmistir.
