Rusya, Osmanli imparatorluk tarihinin son üc yüzyilina damgasini vuran devletlerin basinda gelir. Iki devlet arasindaki ilk münasebetler Fatih Sultan Mehmetin Karadenizin kuzeyindeki Ceneviz kolonileri olan Kefe ve cevresini yani Kirim Hanligini ele gecirmesi ile baslamistir. Ancak bu münasebetler Osmanlilarin Avrupa ve Güney Dogu Asya ile mesgul olmasindan dolayi o dönemde fazla gelismemistir. Ilerleyen dönemlerde iki imparatorlugun cografi konumlari, jeopolitik kosullari ve aralarindaki ticari ve siyasi rekabet catisma ortaminin dogmasina sebebiyet vermistir.

Özelikle I. Petro ile baslayan Rus yayilmaci ve sicak denizlere ulasma siyasetinin hedefinde Osmanli Devletinin bulunmasi bu durumun ortaya cikmasinda asil etken olmustur. Daha sonra Rus tahtina cikan hükümdarlar ve özellikle Carice II. Katerina tarafindan bu siyasetin devam ettirilmesi Osmanli Devletinin büyük toprak kayiplarina neden oldugu gibi, devletin gerileme ve dagilma sürecine girmesinde de en büyük etkeni teskil etmistir. Iki imparatorluk arasinda baslayan ilk catisma ortaminin agirlik merkezini ise uzun yillar Rus zulüm ve iskencelerine maruz kalacak olan Kirim Hanligi ve Kirim Türklügü olusturur.

Elinizdeki bu calisma iki devlet arasindaki Kirim Hanligi üzerindeki hakimiyet mücadelesini konu edinmektedir.