Bazilarimiz bazen -ve sanirim cok azimiz da her zaman- dört elle yapisiriz yasama. Fark ederek, hissederek, ani yasayarak yasariz; bazilarimiz ise adeta parmak ucuyla tutar yasami.
Bir sandalyeye, koltuga veya bir sedire, kendimizi birakarak, yayilarak yerlesmek de mümkündür, egreti bir sekilde oturmak da... Benzer sekilde, yasama bütün varligimizla, varolusumuzla yerlesmek de mümkündür, egreti bir sekilde ucundan ilismek de...
Bir at, üstüne tam yerlesmeyen süvariyi nasil üstünden atarsa, yasam da kendine tam yerlesmeyenleri, bir anlamda yeterince uyum saglayamayanlari üstünden atar, devre disi birakir
Üstün Dökmen, bu kitabinda, kaliteli yasamanin vazgecilmez kosulu olan Yasama Yerlesmeki anlatiyor.
